کاربرد مدل پایدار در انتخاب پرتفوی بهینه سهام

در این مقاله، با استفاده از رویکرد بهینه‌سازی‌ پایدار، که بر خلاف سایر رویکردهای بهینه‌سازی در شرایط عدم اطمینان، فرضی در مورد توزیع احتمال پارامترهای مدل نمی‌نماید و برای هر پارامتر یک مجموعه عدم قطعیت تعریف می‌کند؛ به بررسی مساله انتخاب پرتفوی پرداخته شده است. مدل ارائه شده در مقاله دارای پارامتری است که می‍‌تواند میزان محافظه‌کاری سرمایه‌گذار در انتخاب پرتفوی را کنترل نماید. به منظور بررسی عملکرد مدل از داده‌های مربوط به 50 شرکت فعال‌تر سه ماه اول سال 1392 بورس اوراق بهادار تهران استفاده شده است. نتایج آزمون خارج از نمونه در پژوهش نشان دادند که پرتفوی پایدار نسبت پرتفوی روی مرز کارای مارکویتز (که بازده مورد انتظار آن برابر با بازده مورد انتظار پرتفوی پایدار است) بر اساس شاخص شارپ، عملکرد بهتری داشته است.